Manisa’nın Akhisar ilçesinde dünyaya gelen Melisa Kayalı 2015 yılında, yani henüz 24 yaşındayken meme kanseri olduğunu öğrendi.
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesinde tedavi görmeye başlayan Kayalı, 40’tan fazla kemoterapi, 30’dan fazla radyo terapi aldı ve 4 kez de ameliyat masasına yattı.
Kayalı, kemoterapi sürecinde olmasına rağmen hastalığının 4. kez nüksettiğini 2019 yılının son aylarında öğrendi.
Mücadeleden hiç vazgeçmeyen Melisa Kayalı, kanser hastalarına umut vermek için hastalıkla savaş yöntemini ve yaşama sevincini sosyal medya hesaplarından paylaşıyor.
Kanserle Dans Derneğinin de sosyal medya hesaplarının yöneticiliğini gönüllü yapan Kayalı, hastalıkla mücadele eden güçlü savaşçıların hikayelerini anlatıyor, kanserle dans edenlere de umut oluyor.
“Umudu en derinlerde hissederiz”
Kayalı, Instagram hesabından takipçilerine “kanserin bir son olmadığını” anlatan cümlelerini şöyle sürdürüyor:
“Kanser basite indirgenecek kadar kolay da değil. Zor bir mücadelemiz var. Hayatta kalma savaşının içindeyiz. Her yeni güne gözlerimizi açtığımızda o günün umudunu kalbimizin en derininde hissederiz. Kemoterapi zehri damarlarımızdan akarken acımızı kimseye belli etmeden yolumuza devam ederiz. Ağrı, acı, korku, yan etkiler, saç kaybı bunlar sürecimizin korkulu yoldaşı olur. Benim sürecim hala devam ediyor. Bu yüzden kanseri basite indirgemeyin. Sadece farkında olun, destek olun…”
Kemoterapi nedeniyle dökülen saçlarını tamamen kazırken çekilmiş görüntülerinin yanı sıra gülümseyen ve insanlara mutluluğunu yansıtan fotoğraflarını da paylaşan Melisa Kayalı, tedavi sürecinde kendisine destek veren eşine, ailesine ve arkadaşlarına da teşekkürlerini iletiyor.
Paylaşımlarında tedavi sürecini ve duygularını da aktaran Melisa Kaya, aynı hastalıkla mücadele edenlere şu kelimelerle destek veriyor:
“Hayat bize sürprizler sunar ve bunlar bazen tatsız olabilir. Bu benim hikayemde de böyle oldu. 2015 senesinde meme kanseri teşhisi koyuldu. Zorlu bir tedavi süreci, psikolojik yıkım, ne olacağım kaygısı, yorucu bir tempo ile kanseri yendim. Kötü bir misafiri böylesi bir güçle göndermiş olmak büyük bir mutluluk, büyük bir gurur veriyor. Sonrasında sorunsuz 1 sene geçirdim ta ki Ocak 2018’e kadar. Şüpheler üzerine tetkikler, bir ameliyat daha geçirip merakla patoloji sonucumu bekledim. Ve işte o gün. Sonucumu okurken neler yaşadığımı, doktorumun yanına nasıl gittiğimi hala hatırlamıyorum. Hastalığım nüksetmiş, hiç hoş gelmedin metastaz. Hastalık ilerliyor acil kemoterapi … “Her şeyi sil baştan yaşamaya hazır ol Melisa” dedim. Önceden yaşamış olmanın kötü de olsa tecrübesi var fakat inanın ki aynı yıkım, alışılmıyormuş… Şimdi zorlu, uzun ve yorucu bir yolda yürüyorum. Tedavim devam ediyor. Ne zaman biteceği meçhul. Fakat inandığım tek şey var iyilik kazanacak ve kötü günler son bulacak…”
